Echtmandy.nl is een blog met een brede doelgroep, dankzij de uiteenlopende onderwerpen waarover zij schrijft. Denk aan moederschap, reizen, dagjes weg en uiteraard vrachtwagens. Ze interviewt vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs, voor vrouwen die twijfelen over een carrière als chauffeur, maar ook voor anderen die nieuwsgierig zijn naar een vrouwelijke kijk op dit beroep. In dit artikel lichten we een goed gelezen interview uit van Echtmandy met de 22-jarige Stephanie uit Staphorst.
Stephanie (22) uit Staphorst: “De transportwereld is mijn wereldje”
Hey hey iedereen! In dit blog leer je ladytrucker Stephanie kennen. Ze is 22 jaar, komt uit Staphorst en werkt al drie jaar als chauffeur. Eerst reed ze distributiewerk, tegenwoordig rijdt ze op een stenenauto voor het familiebedrijf HD Handel & Bestrating. Ik stelde Stephanie een aantal vragen over haar werk en haar dromen. Nieuwsgierig geworden? Lees dan gezellig mee!
Kun je kort wat over jezelf vertellen?
Hallo allemaal! Ik ben Stephanie, 22 jaar oud en kom uit het mooie dorp Staphorst. Inmiddels werk ik al drie jaar als chauffeur. Ik heb eerst tweeënhalf jaar distributiewerk gedaan en ben sinds kort begonnen aan een nieuwe baan.
Waar rijd je rond en wat houdt je werk precies in?
Drie maanden geleden heb ik een nieuwe stap gezet in de transportwereld. Ik rijd nu op een stenenauto voor HD Handel & Bestrating, het bedrijf van mijn vader. Het is een echt familiebedrijf: mijn moeder werkt op kantoor, mijn vader en ik rijden samen op de vrachtwagen, en mijn zusje helpt ook mee. Daarnaast hebben we een tweede B.V. voor het stratenmakersbedrijf, waar zo’n twintig stratenmakers werken.
Mijn werk bestaat vooral uit het vervoeren van bestratingsmateriaal van fabrieken naar projecten. Ik kom veel op Texel, waar mijn vader al jaren opdrachten heeft. Daarnaast rijd ik ook buurtwerk en lever ik ongeveer twee dagen per week materialen bij particuliere klanten. Meestal rijd ik binnen Nederland en slaap ik bijna altijd thuis; alleen bij een ritje naar Texel blijf ik soms één nacht.
Hoe ziet jouw werkdag eruit?
Geen dag is hetzelfde. Vaak begin ik vroeg, zeker als ik naar Texel moet; dan vertrek ik al om 03:45 uur. Op andere dagen start ik tussen 04:00 en 06:00 uur. Soms ben ik rond etenstijd thuis, soms pas om 20:30 uur. Dat maakt me niet zoveel uit, zolang het maar niet op vrijdag is, dan start het weekend op tijd.
Heb je nog dromen?
Ja! Twee maanden geleden heb ik mijn transportvergunning gehaald. Hierdoor kan ik tijdens rustigere periodes ook charterwerk doen. Misschien ga ik weer distributie rijden voor de afwisseling. Uiteindelijk is mijn grootste droom het bedrijf van mijn vader over te nemen. Of dat lukt, zal de tijd leren, maar ik werk er wel naartoe.
Vind je het werk zwaar?
Fysiek niet, want alles gaat met de kraan. In het begin was dat wel lastig, want kranen leer je niet in een paar dagen. Inmiddels kan ik al veel zelf opladen, en dat voelt heel goed. Natuurlijk gaat er weleens iets mis, maar ik merk dat ik steeds beter word.
Waarom vind je dit beroep zo leuk?
Geen dag is hetzelfde, en ik geniet van de vrijheid en zelfstandigheid die het werk biedt. Ook regel ik vaak mijn eigen planning, waardoor ik veel contact heb met klanten en fabrieken. Daarnaast vind ik het leuk om onderweg nieuwe mensen te leren kennen die dezelfde passie delen.
Waarom ben je chauffeur geworden?
Vroeger ging ik vaak mee met mijn vader. Toen zei ik altijd: “Dit beroep ga ik nooit doen.” Toch draaide dat om, en besloot ik het wél te doen. Ik heb er sindsdien nog geen moment spijt van gehad.
Wat is het mooiste wat je hebt meegemaakt?
Afgelopen juli stond ik met mijn auto op een truckshow. Samen met wat hulp hebben we dagenlang gepoetst, en uiteindelijk won ik de eerste prijs in de showstraat. Dat was echt een trots moment.
Heb je last gehad van vooroordelen?
Soms wel. Flirtende opmerkingen van oudere mannen vind ik niet gepast, maar over het algemeen valt het mee. Vaak krijg ik juist complimenten. Tijdens distributiewerk werd mijn trailer weleens als eerste geladen omdat ik een vrouw ben; dat was niet altijd eerlijk, maar wel handig.
Heb je ooit willen stoppen?
Nee, al vond ik het halen van de theorie behoorlijk pittig. Op zulke momenten denk je wel: “Waar ben ik aan begonnen?” Maar uiteindelijk is doorzetten het belangrijkst. De transportwereld is echt mijn wereldje.
Wat is je favoriete merk en waar rij je zelf mee?
Ik rijd in een Volvo FH, bijna nieuw en helemaal mijn trots. Van binnen heb ik hem laten bekleden, en zelfs mijn hakken staan op het dashboard. Mijn favoriete merken zijn Volvo en Scania.
Hoe zou je werk eruitzien als je kinderen krijgt?
Mijn doel is het bedrijf van mijn vader over te nemen. Dan zou ik mijn dagen verdelen: deels op kantoor, deels op de vrachtwagen. Hoe het precies loopt, zie ik dan wel. Eén ding is zeker: ik blijf altijd rijden.
Heb je een quote die bij je beroep past?
Niet echt, maar ik zeg altijd: volg je passie.
Wat zou je zeggen tegen iemand die twijfelt om chauffeur te worden?
Ga een keer mee met een chauffeur of probeer een rijles. Het moet wel echt in je zitten. Als dit jouw droom is, ga er dan 100 procent voor.
Wil je nog iets toevoegen?
Ik wil zeggen dat ik het superleuk vind dat deze interviews er zijn. Bedankt dat ik mee mocht doen!
Conclusie
Stephanie bewijst dat transport niet alleen een mannenwereld is. Met passie, doorzettingsvermogen en ambitie werkt ze hard in het familiebedrijf en droomt ze ervan het later over te nemen. Haar verhaal laat zien hoe veelzijdig en uitdagend het beroep van chauffeur kan zijn. Stephanie laat zien dat vrouwen hun plek in de transportwereld meer dan verdienen.
Over Mandy
Mijn naam is Mandy, ik ben 26 jaar en woon in Groningen. Sinds mijn achttiende ben ik vrachtwagenchauffeur. Tijdens het avontuur om mijn droom waar te maken, heb ik veel onzekerheden en tegenslagen gekend. Voordat ik met de opleiding begon, dacht ik dat ik zowat het enige meisje was dat vrachtwagenchauffeur wilde worden. Daarom doe ik nu interviews met andere vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs. Er zijn namelijk veel meiden die twijfelen of het beroep wel iets voor hen is, terwijl er volgens mij geen mooier vak bestaat. Ik hoop dan ook dat mijn blog een inspiratiebron mag zijn voor meiden, en eigenlijk voor iedereen, die nog twijfelt.
